Pierwsza wzmianka o budynku synagogi pochodzi z 1644 r., datowana jest na lata 1500 – 1648 lub 1626 – 1629. Usytuowana została na Starym Mieście w Przeworsku, na parceli położonej między obecnym placem Mickiewicza, a ulicą Kazimierzowską. Wymurowana została z cegły i reprezentowała typową dla bożnic bryłę z wysokimi półkoliście zwieńczonymi oknami, nakrytą dachem mansardowym, wzmocnioną masywnymi przyporami. Obok przy elewacji wschodniej znajdowała się przybudówka mieszcząca pomieszczenie dla kobiet. W środku sali modlitewnej znajdowała się bima w formie 4 słupów zakończonych sklepieniem tworzącym baldachim. Na ścianie po przeciwnej stronie wejścia urządzony był mały ołtarzyk dla przechowywania tory. Synagoga oddzielona była od ulicy murem. Obok znajdował się szczytowo usytuowany od ulicy murowany dom modlitwy. Cały ten kompleks znalazł uznanie władz konserwatorskich we Lwowie w 1932 roku, które uznały go za obiekt zabytkowy. Synagoga, nie została oszczędzona przez niemieckich hitlerowców, spłonęła 12 września 1939 roku, a wraz z nią dom rabina. W płomieniach zginęła bogato wyposażona biblioteka i kronika. Nieruchomość na której stała synagoga w 1957 r. przeszła na rzecz Skarbu Państwa.

Większość zdjęć pochodzi z albumu: „Dawny Przeworsk – na pocztówce i fotografii do 1944 roku”. M. Wołoszyn, Rzeszów 2011 r.

Źródło: Podkarpacki Opiekun Zabytków